دل نوشته های یک پسر خوب

تا نرم و نازک هستند درشتی کنند و چون درشت شوند نرمی و لطافت

دل نوشته های یک پسر خوب

تا نرم و نازک هستند درشتی کنند و چون درشت شوند نرمی و لطافت

دودلم براش

شکنجه های روز و عذاب شب ، زندان روز و انفرادی شب 

                                                                            

میدونم که میدونی ، ولی باید درک کنی ، بفهمی من و دنیای کثیفم رو 

                                                                    

انگار زندگی کردن بین شماها سخته ، داری نگاهم میکنی ، ولی منو میشکنی ، پس نگاهم نکن 

                                                                                  

زندگی همینه ، یکی میاد ، یکی میره ، یکی هم هیچ وقت نمیاد ، ولی کسی نمیمونه

                                                                              

هر روز بر افکارم شلاق ندامت میزنم تا بهای سنگین گذشته رو بیاد داشته باشم  

                                                                                

کی میشه آدما ، از حصار کوته عقل پوچی که توی زمان خودشون گمش کردن بیان بیرون 

                                                                          

بازم مشغول عشق بازی خودم میشم ، تا دیگه گذر زمان نتونه مثل آدما پوچم کنه

                                                                     

بدون که میگذره این روزها ، ولی تنها تویی که باید تاوانش رو بدی 

                                                                     

من توی قله ها هستم ، میخوام همه چیز رو از اول شروع کنم   

                                                                               

شاید یه احمق ساده هستم   

                                                                        

                                                        

                                                        

                                                              

توی تنهایی شبام ، صداهای غریبی میاد  

                                                                

خیلی برام آشناست 

                                                                  

شاید صدای دالان پیچ در پیچ زندگی باشه 

                                                      

شاید صدای شازده کوچولو هستش که توی تاریکی افکارم داره دست و پا میزنه 

                                                                  

دودل هست ، نمیدونم باهاش چیکار کنم 

                                                                      

احساسم میگه باید شازده کوچولو باشه که رفته توی تاریکی اعماقم  

                                                                     

دودلم برای نجاتش ، دودلم

شازده کوچولو در تاریکی مطلق

این بار برای خودم مینویسم ، از زندگی آینده ای که همین فرداست 

                                                                         

از آدمایی که عشق هیچی نمیدونن ، عشق براشون یه خیابون بن بست یا یکطرفه هستش 

                                                                       

فقط میگن ما هم عاشقیم ، عاشق ............. 

                                                                           

تا حالا دل به هیچ کس نداده بودم ، میترسیدم از خودم ، از دیگران 

                                                                        

میترسیدم له بشم ، نابود بشم  

                                                                

خواستم فقط یکبار توی زندگیم نترسم ، از خودم ، از دیگران 

                                                                

ای کاش باز هم ترسیده بودم  

                                                          

امروز له شدم ، نابود شدم برای همیشه 

                                                               

دارم میرم توی تاریکی مطلق ، خودم ، زندگیم ، افکارم ، رویاهام ، حتی موبایلم 

                                                                  

میخوام صبح که از خواب بلند شدم یه لجن باشم ، یه آشغال ، یه کثافت 

                                                    

آخه آدما خودشون خواستن 

                                                                   

آخه آدما ، لجن ، آشغال و کثافت رو دوست دارن 

                                                                      

دیگه احساسی ندارم ، به هیچ چیز و هیچ کس 

                                                          

دیگه هیچ عشقی منو ارضا   نمی کنه 

                                                       

هیچ عشقی 

                                                              

                                                 

                                                            

                                                                 

شازده کوچولو امروز فهمید به درد هیچکس نمیخوره ، برای هیچی ساخته نشده ، من بهش نگفتم ، بهش گفتن 

                                                       

شازده کوچولو تموم شد ، از بین رفت برای همیشه 

                                                         

امروز له شد ، نابود شد ، خودش ، غرورش و هر چی که داشت 

                                     

رفت به تاریکی ، تاریکی مطلق ، دیگه هیچ کس اونو نمیبینه

                                                                        

شازده کوچولو نیست

یه وقتی ماه بودم ، شایدم ستاره ، مال همین چند وقته پیش بود ، از اون زمان زیاد نمیگذره ، دست نیافتنی بودم ، ولی الان چی !!! ......       

                                 

شاید آدما عوض شدن ، شاید روزگار ...... 

                                                                             

نگاههایی که با هر کدوم میرم به یه عالمی که خیلیها آرزوش رو دارن ، برای رسیدن به اونجا باید مرد ، من زنده میرم و برمیگردم 

                                                                     

پائیز هم داره تموم میشه ، مثل مهر و محبت آدما ، زرد و خشک که زیر پا ، صدای زمستون رو میده  

                                                                            

دارم میرم ، یه وقتهایی شک میکنم به آدما ، بعضی وقتها به خودم ، آدمهایی که برای رسیدن دروغ میگن ، خنده داره ، ولی باید مدارا کرد ، آخه دلشون میشکنه 

                                                                 

یه وقتهایی بغض میکنم ، اشک تو چشمام جمع میشه ، ولی گریم نمیاد ، بهم گفت : بمون میخوام برگردم ، چاره ای نبود باید میموندم ، آخه دلشو ....

                                                               

میگن مغزها دارن فرار میکنن ، خندم میگیره از این حرف ، یاد آدمها  می افتم  ، به خودم میگم قلبها هم مثل مغزها  فرار میکنن !!!..... 

                                                

به من ایمان نداشت ، بهش ایمان آوردم ، از بهشت رانده شدم ، فقط برای اینکه بهش سجده کردم  

                                                           

یکی رو به جرم سجده نکردن ، یکی رو به جرم سجده کردن بیرون کردن ، این انصاف نیست ، عدل الهی نیست ، اصلا کی میفهمه و میدونه عدل چیه ؟!!! 

                                                                 

اینو میدونم که چی میگذره توی سر آدما ، این بازیها رو زیاد دیدم ، هیچ وقت توی این بازی نشدم ، یه وقتهایی از خودم فرار میکردم یه وقتهایی از آدمها  

                                                    

همه میدونن که پاکم ، هر چی گفتی حرفی نزدم ، فقط یه خواهش دارم ازت ، فقط خودت باش

                                                             

برای یکبار که شده خودت باش

                                                                                        

این رو برای اونایی نوشتم ، که میدونن و میدونم ، این رو ساده نوشتم با عقلم ، نه با قلبم ، شاید اینو بفهمی که ......  

                                                           

 

                    

                                                       

امروز از شازده خبری نیست تا فردا شب

دوست شازده کوچولو و دردهای من

خدایا زمینی را گرم کردی و قلبی را شکستی

                                                                

وقتی که گناهان مثل ریشه درختان تاک ، در دل و جانم رخنه میکند 

                                                             

تمام وجودم رو داره فرا میگیره ، هر روز بیشتر نفوذ میکنه ، نفرت 

                                                                                 

دلم باز گرفته از این هوای سمی ، دارم زجر میکشم ، هیچ هوای تازه ای نیست 

                                                              

صدام توی سینه میلرزه برای گفتن حقیقت ، دیگه از امید ، ناامید شدم 

                                                                         

شبایی که دیگه داره رنگش رو میبازه ، بی هویت میشه مثل آدمای زمینی 

                                                                         

دارم کم کم به خودم شک میکنم که زنده باشم ، آخه خیلی وقته آدم زنده ندیدم    

                                                                       

دردهایی که باید اونها رو مثل زندانیان در بند ، با خودم ، به ته سلول تنهاییم بکشم  

                                                                  

وقتی خودت ، احساساتت ، غرورت ، هویتت و ....  زیر پا له میشه ، دیگه خدا هم نمیتونه کمکت کنه 

                                                                       

داری غرق میشی توی کثافتی که ازش زاده شدی ، چه حسی داری وقتی اشک توی چشات جمع میشه  

                                                                      

ولی نتونی گریه کنی ، تنها باشی و نتونی گریه کنی ، فقط توی دلت با تمام وجود و قدرتت فریاد بزنی که تمام وجودت مثل عرش به لرزش دربیاد 

                                                                                   

کی میفهمه چی میگم ، هیچ کس حتی خدا هم نمیدونی چی میگم و مینویسم

                                                                       

شبا دیگه با خودم خلوت نمیکنم ، آخه میترسم منم مثل شب رنگ ببازم 

                                           

                                                               

                                                                   

                                                           

دوست شازده کوچولو داره میره مسافرت یه جای خیلی دور ، دور دور  

                                                                      

یه دوست جدید پیدا کرد چند وقت پیش ، شاید اونم یه شازده کوچولوی دیگه باشه 

                                                            

آخه اونم زیاد درد کشیده ، دیدم ، حس کردم ، درک کردم و .... تمام بدبختیاشو 

                                                                     

چرا سنگ دل شدن آدم بزرگا ، چرا !!!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟ 

                                                                    

فقط دوست دارن شازده کوچولوها رو زیر پا له کنن  

شازده کوچولو و عشق غریب

میخوام از آدمایی بگم که هر روز میبینیمشون و از کنارمون رد میشن ، با اون نگاههای غریب و سردشون 

                                                                                                                                            

آدمایی که عشق توی قلبشون یخ زده و فقط از اون یه نگاه سرد و بی روح و خشک مونده 

                                                                                      

اونایی که ادعای عشق و عاشقی میکنن و از عشق و آدمیت بویی نبردن ، دروغگوهای خیانت کار 

                                                                  

حتی به خودشون هم دروغ میگن و به خودشون هم خیانت میکنن ، واقعا جای تاسف داره 

                                                                    

زندگی سردی که با یک گریه کودکانه شروع میشه و با یک دروغ یخی تموم میشه 

                                                                   

هیچ وقت فراموش نمیکنم که چطور گنگ و نامفهوم از منم گذشتن و به سرحد جنون نزدیکم کردن 

                                                                       

برام مهم نیست دیگه مردم چی میگن و چیکار میکنن ، منتظر یه قلب پاکم  

                                                                    

قلبی که از سرما بیزار باشه و ...... 

                                                                            

مهم نیست که کی هستیم و کجا هستیم 

                                                                  

مهم اینه که عاشق باشیم 

                                                                                 

مهم نیست عاشق چی ، مهم اینه که فقط عاشق باشیم 

                                                           

                                                      

                                                                    

                                                             

بیچاره شازده کوچولو ، امروز خیلی گرفته و بدشانس بود 

                                                                           

وقتی باهاش حرف میزدم بغض رو توی نگاه و صداش میدیم و میشنیدم 

                                                            

هر کاری کردم بهم چیزی نگفت ، مثل اینکه از گوسفندها و ادمها گله داشت 

                                                                    

از گل و ببر و مارش از ستاره و سیارش از اون .... 

                                                            

چی بگم ازش که دلش خونه ، از دست همه که فقط اونو برای ...

                                                                               

میدونم و میدونه که تنها کسی که عاشقشه منم ، بهش دلداری میدم تا غریب نباشه

                                                                         

کمی به خودمون بیایم و شازده کوچولوها رو باور کنیم و بهشون عشق بورزیم