لذت با شازده کوچولو بودن

گرمترین روزهای زندگیم را برای تو پنهان کرده ام

افقهای روشن امید در تاریکی ، ندای تو را سرمیدهد 

زمزمه های با تو بودن ، هر روز و هر لحظه بیشتر جان میگیرد ، تو نزدیکی میدانم

کوچ پرندگان از سرزمین رویاهایم ، دیگر دلشان اینجا نیست ، پرواز میکنند به امید سرزمینی آباد و سرسبزتر

دوردسترین انسان روی زمین را خواهم یافت ، عاشقش میشوم ، دنیای خود را با او تقسیم میکنم  ........  چه ساده لوحانه میاندیشم 

مثل نامه هایی که در تاریکی دستنوشتهای یک هجنسگرا غوطه ور است 

روح درهم پیچیده آدمهای مترسکی ، وحشتی از گذشته ، ترسی از آینده
                                                                                       

گریه های کودکی که مادر را فرامیخواند ، سرزمینی دیگر مرا میخواند 

باید من نیز از این سرزمین کوچ کنم ، دیگر اینجا شوره زار است

دشتهای غم زده قلب خاکیم ، دیگر جای زیستن نیست 

آشناترین لحظه ، برای گم شدنهای پی در پی ، بازتاب افکار یک غریبه در ذهنم 

قتل یک حس و احساس دیگر در قلبم ، باز فریادهای آشناییم را سکوت میکنم  

شاید وقتی نباشی برایت بخوانم ، قصه عشق پاکم را 

میدانم میشنوی مرا ، پس یکبار دیگر بخوان مرا ، اینبار پاک و بی آلایشتر سوی تو پرواز میکنم 

وای که امروز چقدر لذت بخش بود ، وقتی از خواب بلند شد با لبخند همیشگی شازده کوچولوییش ، دلم واسه نگاههاش تنگ شده بود ، حالا اون اینجاست ، دوباره کنارم ، دیگه نمیخوام از دستش بدم  

کلی باهم حرف زدیم ، از دوری و دلتنگیها و ....... ، البته شما رو هم فراموش نکردم ، گفتم که دل همتون براش یه ذره شده بود 

کلی هم بازی کردیم به رسم ایام گذشته ، تا دوباره با محیط اخت بگیره کمی آزادش گذاشتم  

راستی ، گفت بهتون بگم همتون رو دوست داره و هر روز بهتون فکر میکرده 

هنوز نتونستم شازده کوچولو رو از عقایدش منصرف کنم ، فردا شب درموردش بیشتر صحبت میکنم