دلتنگیهای شازده کوچولو

این یک حقیقت تلخ هستش ، شایدم یک ملودی دردناک 

وقتی ماهی کوچیک دلت هوای دریا رو میکنه ، تویی که حتی دریا رو ندیدی  

تویی که زمزمه های انسانیت رو به فراموشی سپردی  

دلهایی که پاک و ساده از گذر زمان برای دیدنت لحظه شماری میکنن 

تنهایی که هر لحظه روان و جسمت رو در هم میپیچه 

اونوقته که دیگه ماهی کوچیکت توی حصار دلت غرق شده و کار از کار گذشته 

خیلی بی تفاوت به زندگی ادامه میدی ، مثل آدمایی که توی زندگیت وارد میشن 

دلم میسوزه برای روزهای رفته و بیقرار روزهای آینده 

دعا نکن دیگه دعاهات هم بی اثر شده ، زندگی همینه 

بازی شروع شده ، تو برنده ای و من بازنده 

پس بزار به حصار تنت برسم تا مثل ماهی کوچولوم توی اون غرق بشم 

شازده کوچولوی من ، گذر زمان تو رو به این ناکجاآباد آورد 

شاید الان داری به این فکر میکنی که چرا توی سیاره ما خورشید فقط روزی یک بار غروب میکنه   

میدونم که دلت برای سیاره و گل و غروب چند باره خورشید و تمام چیزهایی که از آن تو هستش تنگ شده 

اگه صبر کنی ، گذر زمان برت میگردونه به همونجایی که ازش اومدی 

فقط صبر کن مثل من