دودلم براش

شکنجه های روز و عذاب شب ، زندان روز و انفرادی شب 

میدونم که میدونی ، ولی باید درک کنی ، بفهمی من و دنیای کثیفم رو 

انگار زندگی کردن بین شماها سخته ، داری نگاهم میکنی ، ولی منو میشکنی ، پس نگاهم نکن 

زندگی همینه ، یکی میاد ، یکی میره ، یکی هم هیچ وقت نمیاد ، ولی کسی نمیمونه

هر روز بر افکارم شلاق ندامت میزنم تا بهای سنگین گذشته رو بیاد داشته باشم  

کی میشه آدما ، از حصار کوته عقل پوچی که توی زمان خودشون گمش کردن بیان بیرون 

بازم مشغول عشق بازی خودم میشم ، تا دیگه گذر زمان نتونه مثل آدما پوچم کنه

بدون که میگذره این روزها ، ولی تنها تویی که باید تاوانش رو بدی 

من توی قله ها هستم ، میخوام همه چیز رو از اول شروع کنم   

شاید یه احمق ساده هستم   

توی تنهایی شبام ، صداهای غریبی میاد  

خیلی برام آشناست 

شاید صدای دالان پیچ در پیچ زندگی باشه 

شاید صدای شازده کوچولو هستش که توی تاریکی افکارم داره دست و پا میزنه 

دودل هست ، نمیدونم باهاش چیکار کنم 

احساسم میگه باید شازده کوچولو باشه که رفته توی تاریکی اعماقم  

دودلم برای نجاتش ، دودلم